Wist je dat beenoefeningen goed voor het zenuwstelsel zijn?

Uit nieuw onderzoek blijkt dat signalen die door de grote beenspieren naar de hersenen worden gestuurd belangrijk zijn voor de productie van gezonde zenuwcellen. Wanneer men minder beweegt, heeft dit dus ook gevolgen voor de hersenprestaties.

Uit onderzoek is gebleken dat neurologische gezondheid evenveel afhangt van signalen die door de grote beenspieren van het lichaam naar de hersenen worden gestuurd, als andersom. Er is geen sprake van eenrichtingsverkeer waarbij de hersenen de spieren doorgeven wat te doen. Het onderzoek toont aan dat het gebruik van de benen, vooral de belasting ervan, signalen naar de hersenen stuurt die van vitaal belang zijn voor de productie van gezonde zenuwcellen.

Meer dan alleen motoriek

Omstandigheden die lopen niet of nauwelijks mogelijk maken, leiden tot spieratrofie (dunner en kleiner worden van spieren) en daarmee tot verder afnemende mobiliteit. Nu blijkt dat dit dus ook tot afname van de hersenprestaties leidt. Immobiliteit beïnvloedt dus niet alleen de motorische- en metabole systemen, maar ook het (centraal) zenuwstelsel. Verminderde lichaamsbeweging maakt het voor het lichaam moeilijk om nieuwe zenuwcellen te produceren en hun interactie met spiercellen verandert. Dit overkomt bv ook astronauten die langdurig zonder zwaartekracht verblijven.

Beperking van lichaamsbeweging lijkt tevens invloed te hebben op twee genen. Eén daarvan is CDK5Rap1er, belangrijk voor onze mitochondriën (energiefabriekjes). Hierin wordt de energie uit voeding omgezet in energie die het lichaam kan gebruiken. Beperking van lichaamsbeweging verlaagt de hoeveelheid zuurstof in het lichaam, hierdoor ontstaat een anaerobe omgeving en de stofwisseling verandert.

Een onderzoek biedt eindelijk inzicht in de versnelde achteruitgang van patiënten met neurologische aandoeningen, zodra hun beweging wordt beperkt. Ook ziekten die de beweging beperken kunnen de eigenschappen van neurale stamcellen beïnvloeden en bijdragen aan de negatieve manifestaties van deze aandoeningen.

Conclusie

De resultaten suggereren dat immobiele mensen niet alleen spiermassa verliezen, de gevolgen zijn verstrekkend en dereguleren zelfs het zenuwstelsel. Hierdoor verandert ook het vermogen om ons aan te passen aan ons leven en met stress om te gaan. Dit is voor eenieder vervelend, maar misschien wel extra erg voor mensen die aan een chronische ziekte leiden. Lichaamsbeweging zou vast onderdeel van elke behandeling moeten zijn.

Bronnen

Adami R, Pagano J, Colombo M, Platonova N, Recchia D, Chiaramonte R, Bottinelli R, Canepari M, Bottai D. Reduction of Movement in Neurological Diseases: Effects on Neural Stem Cells Characteristics. Frontiers in Neuroscience 12 (2018)